Tanım: Başlık.
Zaman zaman yaşadığım durumdur. Mesela Freud Baba demiş ki "Birine duyduğun sevgi ve sinir doğru orantılıdır. En çok sevdiğin insana herkesten çok sinirlenirsin". Ben bunu bilmezken tuttuğum takım olan Fenerbahçe'ye sinirlendiğim zaman benzer bir tespitte bulunmuştum.
Şimdi Schopenhauer'in Mutlu Olma Sanatı adlı kitabını okuyorum. Orada "Mutluluğun peşinden gitmeyin, daha çok mutsuz olursunuz. Bunun yerine acıdan kaçmaya bakın" minvalinde bir paragraf görünce yine aynı durumun ortasında buldum kendimi.
Bir yandan güzel olay. Çünkü senin düşündüğün şeyi zamanında Freudların, Schopenhauerlerin düşündüğünü görüyorsun ama öbür yandan bu şeyi ilk sen düşünmediğin için bir miktar tatsız da (bkz: şerefsizim benim aklıma gelmişti)
2
+
-entiri.verilen_downvote
Rezalet bir şeydir. İçinde bulunulan durumun bir çıkmaz olduğunu düşünmeye iter. Herkesin aynı şeyleri yaşadığının ve hayatın böyle bir şey olduğunun kabullenişiyle başbaşa kalınır. Bana etkileri böyle oluyor. Şu an pek yazasım yok, modum olduğunda belki daha açık ve uzun bir şey paylaşırım. bu da burada hatırlatıcı niyetine kalsın.
3
+
-entiri.verilen_downvote
kitap okurken sık sık karşılaştığım durumdur.
insan çoğu zaman düşüncelerini başkasından okuduğunda mutlu olur, kişisel gelişim kitaplarının bu denli rağbet görüyor olmasının sebebi budur belki de; okuyucuya yapması gerekenin vurgulanması. oysa son derece zorlama ve gereksizdir. kişi ekseriyetle kendini avutur, gelişmek şöyle dursun.
ben fikirlerimin başka bir kalemden çıktığını görünce sevinmiyorum, bazen kendinden bir şeyler buluyor olmak tatlı gelse de çoğu zaman dehşet sinir ediyor bu durum beni. konunun benden önce yazılmış/söylenmiş olmasıyla bir ilgisi yok, çekememezliğe yorulmamalı. zira okunsun istemediğimden asla benden başkasının okuyabileceği bir yere yazmayacağım şeyler oluyor genelde. zihnime kaçak giriş bulunmuş da ruhum duymadan tasfiye ediliyormuş gibi hissediyorum. o hışımla okumayı bırakmakla devamında söylediklerini bilmek arasında kalıyorum. sırf bu endişeyle okumaktan geri durduğum ya da başlayıp yarım bıraktığım kitaplar var, bir gün maçam yerse okuyacağım.